|
samiec szklarnika leśnego Cordulegaster boltonii |
Szklarnik
leśny Corduelgaster boltonii jest
jedną z największych krajowych ważek, rozmiarami ciała dorównuje husarzowi
władcy (rozpiętości skrzydeł dochodzi do 10 cm, a długość ciała 8,5 cm).
Zamieszkuje śródleśne, płytkie, czyste i dobrze natlenione cieki (potoki i
mniejsze rzeki) o piaszczystym lub piaszczysto-żwirowym dnie. Jest gatunkiem o
najdłuższym spośród krajowych ważek rozwoju larwalnym, który może trwać nawet
do 5 lat. Larwy przebywają najczęściej na mieliznach lub w przybrzeżnej części
cieku. Nie są łatwe do znalezienia, gdyż na ogół pozostają zagrzebane pod cienką
warstwą piasku lub detrytusu (obumarłych szczątków roślinnych). Z ukrycia
wystaje im tylko głowa z przednimi odnóżami oraz koniec odwłoka. Dorosłe formy
tego gatunku można obserwować od końca maja do połowy sierpnia. Widuje się
wtedy zwykle regularnie patrolujące pewne odcinki cieków samce, które lecąc na
niewielkiej wysokości poszukują potencjalnych partnerek. Samice nad ciekami
pojawiają się dużo rzadziej, możemy wtedy obserwować je podczas składania jaj.
Robią to w bardzo charakterystyczny sposób – zawisając w pionowej pozycji nad
płytką wodą, zanurzają miarowo koniec odwłoka umieszczając jaja w piasku bądź
osadach dennych.
W
województwie opolskim szklarnik leśny po raz pierwszy stwierdzony został przez
Schuberta (1929), który obserwował ten gatunek w 4 miejscach na obszarze Gór
Opawskich. Następnie został wykazany dopiero w 1972 roku przez Mariana
Bielewicza w okolicach Dobrodzienia (okaz dowodowy znajduje się w Muzeum
Górnośląskim w Bytomiu). Kolejne obserwacje gatunku poczynione zostały dopiero
w czasach współczesnych. W 2003 roku stwierdzony został w pobliżu rezerwatu
Smolnik na rzece Budkowiczance (Dolný 2003, Dolný i inni 2007). Obserwacje
Kuńki i innych (2008) dostarczają sześciu nowych stanowisk położonych na rzekach:
Libawie, Czarnej Wodzie, Grabicy, Borkówce, Bogacicy oraz na bezimiennym cieku
w okolicach Kuźnicy Katowiskiej. Autorzy Ci ponownie wykazują go także w Górach
Opawskich – na Bystrym Potoku. W trakcie naszych obserwacji w 2011 roku udaje
nam się wykazać szklarnika leśnego w sumie na ośmiu nowych stanowiskach
położonych w czterech nowych kwadratach UTM (Zabłocki i Wolny 2012).
Obserwujemy go także na Bystrym Potoku w masywie Biskupiej Kopy. W trakcie
rozpoczętej w 2015 r. w ramach projektu „Inwentaryzacje
przyrodnicze kluczem do edukacji ekologicznej i ochrony bioróżnorodności w
województwie opolskim” obserwacji ważek, rozwój gatunku udaje nam się
stwierdzić na kolejnych 9 stanowiskach położonych w 8 nowych kwadratach UTM: YS14,
BB91, BB92, CB02, CB13, CB20, CA08, CA19 (dane niepublikowane). Mimo wykrycia
tylu nowych miejsc rozrodu tego rzadkiego i chronionego w kraju gatunku, stan
jego populacji w województwie nie rysuje się zbyt optymistycznie – miejsca jego
występowania są mocno rozproszone i ograniczają się często do zaledwie
kilkusetmetrowych odcinków cieków. Szklarnik leśny wpisany jest do Polskiej
Czerwonej Księgi Zwierząt, znajduje się także na europejskiej liście gatunków
zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species) z kategorią LC –
mniejszego ryzyka. Największym, w naszych warunkach, zagrożeniem dla populacji
szklarnika leśnego są wszelkie przekształcenia w obrębie koryt rzecznych. Regulacje
linii brzegowej czy pogłębianie powodują zniszczenia siedlisk gatunku. Budowa w
obrębie zasiedlanych cieków stawów hodowlanych, skutkuje zmniejszeniem
prędkości przepływu wody, zamuleniem oraz zmianami właściwości
fizykochemicznych wody. Nie bez znaczenia pozostają także zręby i wycinki drzew
porastających i zacieniających zamieszkiwane cieki.
Literatura
Bernard
R., Buczyński P., Tończyk G., Wendzonka J. 2009. Atlas rozmieszczenia ważek
(Odonata) w Polsce. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, ss. 256.
Dolný A. 2003. Faunistical
data on endangered and protected dragonflies (Insecta: Odonata) in the polish
part of Upper Silesia (opolskie and śląskie voivodships). Natura Silesiae
Superioris, 7: 89–91.
Dolný
A., Miszta A., Parusel J., B. 2007. Ważki (Insecta: Odonata) rezerwatu
„Smolnik” (Szumirad, województwo opolskie). Natura Silesiae Superioris, 11: 75–83.
Kuńka
A., Hebda G., Łęgowska D., Świerad R. 2008. Faunistical data on selected species of dragonflies
(Insecta: Odonata) in the Opole Province (Southwest Poland). Opole Scientific
Society Nature Journal, 41: 101–105.
Schubert K. 1929. Die
Odonaten der Umgebung von Neustadt O.-S. Zeitschrift fur wissenschaftliche Insektenbiologie,
24 (4-5): 178–189.
Zabłocki P., Wolny M. 2012. Materiały
do poznania niektórych chronionych, rzadkich i interesujących ważek (Insecta:
Odonata) Śląska. Opolski Rocznik Muzealny, 19: 9–48.
|
nowe stanowiska szklarnika leśnego, wykryte w ramach inwentaryzacji ważek w 2015 roku, na tle danych literaturowych |
|
głaszczki wargowe szklarnika leśnego mają długie, ostre i zróżnicowanej wielkości "ząbki" |
|
larwy szklarnika leśnego na różnym etapie rozwoju, te o długości około 4 cm powinny opuścić wodę w najbliższym sezonie |
|
śródleśny potok koło Sławięcic, 21.10.2015 |
|
śródleśny potok koło Wojciechowa koło Olesna, larwy szklarnika znaleźć można w przybrzeżnych wypłyceniach z odkładającym się detrytusem |
|
pomiar temperatury wody w kontrolowanym cieku |
Gratulacje odkryć:)Na "szczaklu ich zapewne nie znajdziemy?pozdrawiam
OdpowiedzUsuńAle super zdjęcia no i mapka.Bardzo dużo pracy w terenie, podziwiam. Pozdrowienia
OdpowiedzUsuńCiepłe te cieki, u nas głownie "zimne wody" nawet latem lodowate.
OdpowiedzUsuńWażka piękna, opis znakomity - jak przypadkiem spotkam poinformuję.
Great photographs and informative text.
OdpowiedzUsuńW moim oczku wodnym w dolinie czystej wody w Gdańsku oliwie corocznie rodzą się te małe s tworzonka i nie mieliśmy pojecia jaki gatunek reptezentuja.Po przeczytaniu pow.informacji pełnią wiedzy .Dzieki.
OdpowiedzUsuń