Dwie noce - dwa puszczyki Strix aluco

Trochę zaległy neews, ale to wszystko z braku czasu… ;-). Nie możemy się jednak powstrzymać od zaprezentowania zdjęć dwóch puszczyków Strix aluco, które udało nam się niedawno zaobrączkować. Nieczęsto zdarza się nam, aby w sieci ornitologiczne rozwieszone w pobliżu muzealnego karmnika wpadły puszczyki, ale jak się przekonujemy co roku – pokarm wystawiany w karmniku zwabia nie tylko ptaki. Pod osłoną nocy ze stołówki korzystają także gryzonie, które to z kolei zwabiają nocnych drapieżców… 15.01.2016 mieliśmy okazję podziwiać jednego puszczyka, a dzień później (a właściwie noc…;-)) drugiego. Oba ptaki były rudej odmiany barwnej, czyli takie jakie nam się najbardziej podobają. Pierwszy nawet, z powodu ulewnego deszczu, zamieszkał do następnego dnia w muzealnej piwnicy. Po nakarmieniu myszkami z zamrażarki oba ptaki pogrążyły się bezszelestnie w ciemności nocy…

Tutaj puszczyk Strix aluco - powtórnie w naszych rękach dla porównania można obejrzeć jak wygląda puszczyk w odmianie brązowoszarej oraz poczytać o rozpoznawaniu wieku tego gatunku.

Pierwszy osobnik (sądząc po niewielkich rozmiarach - samiec) ma już prawie całkowitą szatę dorosłą. Jednak jak wiadomo "prawie" robi wielką różnicę - w obu skrzydłach widać po jednej nieprzepierzonej lotce pierwszorzędowej juwenalnego (młodocianego) typu - spróbujcie ją znaleźć...

widok z wierzchu...

w centrum kadru widać nieco mniej pigmentowaną (bo znoszoną i spłowiałą) drugą, licząc od wewnątrz, lotkę pierwszorzędową juwenalnego typu - widać wąski prążek położony bliżej końca pióra, aniżeli na sąsiednich lotkach dorosłego typu, których ostatnie pręgi położone dalej od szczytu piór są też wyraźnie szersze

widok spodu...

i ogonek...

Drugi osobnik (prawdopodobnie samica) ma pełne upierzenie dorosłego typu - wszystkie lotki posiadają szerokie jasne zakończenia oraz stosunkowo szerokie pręgi przedkońcowe.

z wierzchu...

od spodu...

ogonek...

narzędzie zbrodni...

Jak zamknę oczy, to prawie tak, jakby mnie tu wcale nie było...